توسعه کشاورزی از طریق گسترش سطح کشت آبی به جای افزایش تولید در واحد سطح یکی از مهمترین مشکلات کشاورزی کشور و استان ما بشمار می رود، و بازده پایین آبیاری در بخش کشاورزی به دلیل مشکلاتی از جمله عدم آگاهی ، ضعف دانش فنی مناسب، شیوه‌های سنتی کشت و زرع، عدم وجود شبکه‌های آبرسانی مناسب و نبود مدیریت مصرف آب موجب اتلاف منابع آب در کشور می شود، به طوری که بازده مصرف آب در بخش کشاورزی به ‌طور متوسط کمتر از 30 درصد می باشد.

درآبیاری سنتی با از بین بردن پیچ و خم­های کانالهای انتقال آب و لایروبی نهرها و پاک کردن عوامل کند کننده سرعت، نظیر ­خاروخاشاک و علفهای هرز و همچنین لایروبی شبکه آبرسانی  می توان تا حدی از هدر رفتن آب در هنگام آبیاری جلوگیری نمود. اما راه حل اساسی برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی وحفظ منابع آب زیر زمینی استفاده از روشهای نوین آبیاری است.

           ***براي ديدن ادامه ي اين مطلب به ادامه مطلب برويد***

منبع: سایت نجات آب خراسان 

در تمامی شبکه های توزیع و سیستم های آبرسانی کل آب تولیدی که وارد شبکه میگردد به دست مصرف کننده نمیرسد و قسمتی از آب ورودی از طرق مختلف از سیستم توزیع خارج میگردد. حجم آبی که به دلایل مختلف از اجزای سیستم از لوله ها ، شیرهای قطع و وصل، اتصالات، ایستگاههای پمپاژ، لوازم اندازه گیری و تاسیسات انتقال و توزیع آب و به هر دلیلی از سیستم توزیع و به صورت غیرمجاز خارج میگردد، آب به حساب نیامده می باشد و نشان دهنده ی ضعف شبکه توزیع و در کل ضعف مدیریت سیستم توزیع است.

آب به حساب نیامده واقعی عبارتست از: نشتهای ناشناخته ازشبکه توزیع آب مانند لوله ها و سایر اتصالات که عمدتاً به دلیل فرسودگی می باشد، عدم دقت کنتورهای آب، آب دزدی ها که به معنای مصرف آب از سوی مشترکین به طوری که هزینه ای برایشان نداشته باشد، تخمین های کمتر از واقع آب (در مواقعی که مصرف اندازه گیری نمی گردد)، کنتورهایی که نوع و اندازه آنها به درستی انتخاب نگردیده است، خطای قرائت کنتور و خطاهای مالی. بنابراین درصدی از آب تصفیه شده و تولیدی که یا به مصرف کننده نمی رسد یا بهای آن پرداخت نمی گردد آب به حساب نیامده است. 

         ***براي ديدن ادامه ي اين مطلب به ادامه مطلب برويد***

منبع: سایت نجات آب خراسان 

دستیابی به منابع آب زیرزمینی به روش های طبیعی و مصنوعی میسر می باشد. چشمه­ ها به طور طبیعی از زمین می جوشد و آب­های زیر زمینی از این طریق بر سطح زمین جاری می گردد. چشمه­ ها بیشتر در مناطق کوهستانی وجود دارند.- از روشهای مصنوعی استفاده از منابع آب زیر زمینی می توان به حفر چاه و قنات اشاره کرد:

1) چاه: چاه از سطح زمین تا داخل منطقه اشباع آب زیرزمینی، حفر می گردد و به تدریج آب زیرزمینی در آن جمع می شود. بیرون آوردن آب از چاه با استفاده از تلمبه های دستی یا موتوری صورت می گیرد. استفاده از آبهای زیرزمینی بوسیله حفر چاه در همه جای دنیا رایج است.

        ***براي ديدن ادامه ي اين مطلب به ادامه مطلب برويد***

منبع: سایت نجات آب خراسان